நடுநிசி நகக்கடி

January 31, 2022January 31, 2022 subbuduLeave a comment

வாரக்கடைசியில் ஆஸ்திரேலிய ஓப்பனை கண்விழித்துப் பார்த்தது வீணாகவில்லை. ராஃபா நடாலும் மேட்வடெவ்வும் ஆடிய ஆண்கள் இறுதிப் போட்டி, ஏறக்குறைய ஆறு மணி நேரத்திற்குப் பிறகு நகக்கடியாக முடிந்தது. தன்னை விளையாட விடாததினால் ஜோகோவிச் கோவிச்சுக் கொண்டாலும் இப்பொழுது நிலவும் தொற்று சூழ்நிலைக்குச் சரியே என்று தோன்றியது. ஜோகோ இருந்திருந்தால் இந்தப் போட்டி வேறு மாதிரி இருந்திருக்கும்.

ராஃபாவிற்கு ஆஸ்.ஓப்பன் சில வருடங்களாக கைக்கு எட்டாமலேயே இருந்தது. இதை வென்றால் 21வது கிராண்ட் ஸ்லாம் என்ற உலக சாதனை, எதிரில் மேட்வடெவ் என்ற இளைஞன் என்று பல அழுத்தங்கள். கடைசியில் அவர் வெற்றி பெற்றவுடன் அழுகை சந்தோஷம் என்ற உணர்ச்சிக் குழப்பத்தில் இருந்தது புரிந்துகொள்ளக் கூடியதே.

நம்முடைய எல்லோர் வீடுகளில் இருக்கும் ஒன்று விட்ட மாமா பையன் சாயலில் ரஷ்யாவின் மேட்வடேவ். உலக டென்னிஸ் வரிசையில் தற்போது இரண்டாவது இடம். நெடுநெடுவென வளர்ந்து ஒல்லியாக சற்றே முன்வழுக்கை விழுந்து, சொன்ன விஷயத்தை கச்சிதமாகச் செய்து முடிக்கும் இளைஞனின் முகம். புஜபல பராக்கிரமத்துடன் இருக்கும் நடாலின் எதிரில் அமைதியாக ஆனால் அதிரடியாக இருந்த மேட்வடேவ் கண்டிப்பாய் மனதில் இடம் பிடித்தார். வருகிற வருடங்களில் இவரின் மேல் எதிர்பார்பு அதிகமாகும். ஆனால் மேட்வடேவை ESPNல் கமெண்டரி சொல்பவர், ரயில் நிலையத்தில் டிபன் விற்பவர் போல், “மெதுவடே… மெதுவடே…” என்று சொல்லச் சொல்ல ஒவ்வொரு முறையும் அது என் கவனதிசை திருப்பலுக்குக் காரணமாகியது.

நடாலின் வியர்வை வழியும் முகத்தில் மூக்கு நுனி சிகப்பு வரை தற்போதைய உயர் தொழில்நுட்ப காமிரா பளீரென படம் பிடிக்க, இப்படி வீட்டில் பார்ப்பதை விட்டு விட்டு ஆஸ்திரேலியர்கள் மாஸ்க் இல்லாமல் மைதான அனுபவத்திற்கு ஏங்கியது நியாயம் தான் என்றாலும் உறுத்தியது. ஆக்‌ஷன் ரிப்ளேயிலும் புள்ளி விவரங்களின் 3டி புரொக்‌ஷனிலும் எங்குத் திரும்பினாலும் இன்போசிஸின் பல கோடி டாலர் விளம்பரங்கள்.

கடைசி செட்டில் அந்த களமே ஸ்லோமோஷனில் அமைதியாகிப் போனது. ஒரு விதத்தில் ஆர்.கே.செல்வமணி பட க்ளைமாக்ஸ் போல பந்தை அடிக்கும் நேரத்தில் இருவரும் “ஹாஹஹஹ…” என்ற உறுமல் ஒலி தாள கதியாய் காதில் விழ, மோனிகா செலஸைம் மரியா ஷரபோவாவையும் தாண்டிய டெசிபெல் அது. அதுவும் 4-2 என்று நடால் முன்னணியில் இருந்த கடைசி செட் கேமில், டுயூஸ் அட்வாண்டேஜ் என்று மாறி மாறிப் போய் ஒரு வழியாக மேட்வடேவ் ஜெயித்த போது அரங்கமே ஆர்ப்பரிக்க நான் பாத்ரூமுக்கு ஓடினேன்.

இந்தியா · பதிவுகள் · மனிதர்கள்

சங்கீதாவா சரவணபவனா?

January 30, 2022January 30, 2022 subbuduLeave a comment

தமிழில் ஒரு சொல்லின் மூலத்தை அறிய முற்படுவது பல இடங்களுக்கு நம்மைக் கூட்டிச் செல்லும். போத்தீஸ் வாசலிலோ, டாக்டர் க்ளினிக்கிலோ நேரம் கடத்தும் போது நல்ல பொழுது போக்கு. இல்லையென்றால் வழக்கப்படி ஹாட்ஸ்டாரில் பிக்பாஸ் அல்டிமேட் பார்க்கலாம். இப்படி etymologyயை பற்றி யோசிக்கும் போது தமிழில் இதற்கென இணைய மென்பொருள் இருக்கிறதா என்று தேடிப் பார்த்தேன். ம்ஹூம் அகப்படவில்லை. ஒரு சொல்லை உள்ளிட்டு அதை வேர்ச்சொல்லாக ஆராயும்போது அந்த சொல்லுக்குப் பல விதங்களிலும் இணைக்கப்பட்ட சொற்கள் அந்த சொல் மரத்தில் இலைகளாக மிளிர்ந்தால் எப்படி இருக்கும் யோசித்துப் பாருங்கள்.

வாதம் என்ற சொல்லைப் பற்றித் தேடும் போது தோன்றியது இது. வாதம் என்றால் நமது நினைவுக்கு வருவது இரண்டு விஷயங்கள் – வாத நோய் அல்லது ஒரு தரப்பை எடுத்துக் கூறுதல். ஆனால் சற்றே ஆழமாகச் சிந்தித்தால் வாதம் பல சொற்களுடன் சேர்ந்து பலப்பல பொருள்களைத் தருகிறது. பக்க + வாதம், வி+வாதம், பிடி+வாதம், வாக்கு+வாதம், பிரதி+ வாதம், எதிர்+வாதம், தீவிர+வாதம், எழுத்தாளர்களுக்கு பிடித்த மாயயதார்த்த+வாதம், விதண்டா+வாதம் என போய்க்கொண்டே இருக்கிறது. இந்த ஆராய்ச்சி தமிழில் மட்டுமல்ல எல்லா மொழிகளிலும் ஒரு உற்சாகமான செயல் தான்.

ஜனநாயகம் என்பதே ஒரு பெரிய வாக்குவாதம் என்பார்கள். சரிதான். ஆனால் தினப்படி நாம் செய்யும் விவாதங்களையும் வாக்குவாதங்களையும் யோசித்துப் பாருங்கள், விஜய்யா அஜித்தா, தாமரையா சூரியனா, டிரம்ப்பா கிளிண்டனா, சரவணபவனா சங்கீதாவா என வேண்டாத வீணடிக்கப்பட்ட தருணங்கள் தமிழனுக்குப் பாயசம் போல.

எப்பவுமே நான் ஒப்பினியனேட்டட் என்று ஒரு காலத்தில் நானும் காட்டுக்கத்தல் கத்தியவன் தான். நாற்பதைத் தொட்டவுடன் விவாதமா இருதயமா என்று தோன்ற பார்த்தசாரதி கோயில் பசு போல் கொடுக்கும் அகத்திக்கீரையை உண்டு அமைதியா இருக்க பழகிக் கொள்கிறேன். இன்னமும் முடிந்தபாடில்லை.

அதெல்லாம் முடியாது காரசாரமான வாக்குவாதம் என் பிறப்புரிமை என சொல்பவர்களுக்கு, அந்த விவாதத்தில் அமைதியை கடைப்பிடித்து வெற்றி பெற நான் படித்த/கேட்ட விதிமுறைகள் இவ்விவை –

முக்கியமானது – குரலை எழுப்பிப் பேசாதீர்கள். குரல் எழுப்புவதினால் உங்களில் முளையின் இருபுறமும் பாதாம் பருப்பு வடிவத்தில் உள்ள அமிக்டாலா(amygdala) என்ற பேட்டையில் amygdala hijack என்ற செயல் நடக்கிறது. செய் அல்லது செத்து மடி என்ற ஆணை பிறப்பிக்கப்பட்டு, உங்கள் உடம்பும் உணர்ச்சிகளும் கட்டுப்பாட்டிலிருந்து காணாமல் போகின்றன. அதன் பின்பு தலைச் சூடாகும், கைகால் நடுங்கும், பேச்சு குழறும். இந்த சமயத்தில் தான் நம்மையும் உணராமல் வார்த்தையாலோ செயலாலோ எதாவது சொல்லி/செய்து நட்புகளும் உறவுகளும் அறுந்து போகின்றன. உங்கள் குரல் கட்டுப்பாட்டில் இருக்கும் போது சிறப்பாக யோசிக்க முடியும்.
உங்களோடு வாதம் செய்பவரைத் தாக்காமல் அவரின் வாதத்தைத் தாக்குங்கள். உதா: ”இப்பயெல்லாம் சரவணபவன் முன்ன மாதிரி இல்ல. சங்கீதா தான் டாப்.” என்று சொல்பவரை நோக்கி, “உனக்கும் உன் குடும்பத்துக்கும் லேட்டஸ்ட் எதுவோ அதுதான் டாப். சுட்டு சுண்ணாம்பா போனாலும் கோட்டு போட்டுட்டு ஆபிஸ் போறவன் தானே நீ” என்றெல்லாம் சொன்னால் மூக்கு உடைபடும் ஜாக்கிரதை.
வாதங்களுக்கு இடையே ஜோக் அடிப்பது சூழ்நிலையின் வெப்பத்தைக் குறைக்கும்.
எதிரிலிருப்பவர் ஏதாவது சொல்ல அதை கேளாது நீங்களும் ஏதாவது சொல்வதற்குப் பதில், உங்கள் வாதத்தைக் கேள்விகளாக மாற்றுங்கள். அவருடைய பக்க தர்மத்தை உங்களுக்குப் புரிந்து கொள்ளச் சிறந்த வழி. அப்படி பதில் சொல்லும் போது அவர் யோசிக்க ஆரம்பித்து தன்னுடைய வாதத்திலிருந்து கொஞ்சம் ஜகா வாங்கலாம்.
உங்களுடைய பார்வையும் கோணமும் குறைபட்டதாக இருக்கலாம் என்று நம்புங்கள். நம் வாழ்க்கை முறை, பழக்கவழக்கங்கள், படிப்பு, சூழ்நிலை இவற்றால் நம்முடைய வாதமும் உலக கண்ணோட்டமும் வேறுபட்டது என்று உணர்ந்தால் வாக்குவாதம் அனாவசியம் என்று புரியும் .
இவை எல்லாவற்றையும் விட முக்கியமாக – நம்மால் யாரையும் எதையும் மாற்ற முடியாது என்று உணருங்கள். அப்படியே மாற்றினாலும் அது வாக்குவாதத்தினால் முடியவே முடியாது. இம்மாதிரி வாக்கு வாதங்களினால் என்ன பயன் என்பது பற்றியே எனக்குக் கேள்விகள் இருக்கின்றன. பேசித்தான் ஆக வேண்டும் என்றால் பைக்கை எடுத்துக் கொண்டுபோய் எலியட்ஸ் பீச்சில் உட்கார்ந்து கடற்காற்றுக்கு நடுவே அமைதியாய் பேசலாம். அல்லது மொட்டை மாடியில் இரவில் இளையராஜா இசைக்க விட்டு மெல்லப் பேசினால் எதிராளி கேட்க முற்படுவார். மாறுவாரா என்பது கேள்விக்குறியே.

போன மாதம் சென்னை சென்றிருந்தபோது சங்கீதாவிலிருந்தும் பிறகொரு முறை சரவண பவனிலிருந்தும் சொமாட்டோவில் ஆர்டர் செய்து சாப்பிட முடிந்தது. இவைகளில் இருந்த வந்த சாம்பார்களுக்கிடையே கிட்டத்தட்ட ஆறு கிலோமீட்டர் தூரம். காபிக்கு 10 கி.மீ. அதாவது இன்னமும் சரவணபவனுக்கு அருகில் கூட சங்கீதாவால் வரமுடியாது. இல்லை என்று சொல்பவர்களுடன் விவாதம் செய்ய நான் ரெடி. நீங்கள் தோற்பது உத்தர+வாதம்.

எழுத்தாளர்கள் · பதிவுகள் · புத்தகம் · மனிதர்கள்

முராகமியின் டீஷர்ட்

January 29, 2022January 29, 2022 subbuduLeave a comment

நான் விரும்பிய டி ஷர்ட்டுகள் – ஹருகி முராகமி

நான் எழுதிக் கொடுத்தால் என் வீட்டு சலவைக் கணக்கைக் கூட பதிப்பிக்கத் தயாராக இருக்கிறார்கள் பத்திரிக்கையாளர்கள் என்று ஒருமுறை நகைச்சுவையாக எழுதியிருந்தார் சுஜாதா. ஜப்பானிய எழுத்தாளர் ஹருகி முராகமி, சுஜாதா போலவே பிரபலமானவர். ஜப்பானையும் தாண்டி உலகப் புகழ் பெற்றவர். இவர் எழுதினால் யாரும் எதை வேண்டுமானாலும் பதிப்பிக்க ரெடி.

முராகமி கொஞ்சம் விவகாரமான ஆசாமி. அவர் எழுத்தைப் போலவே கொஞ்சம் வித்தியாசமானவர். போன வருடம் தான் சேகரித்து வைத்திருக்கிற டீஷர்ட்டுகளை பற்றி ஒரு புத்தகம் போட்டார். அதை ஆங்கிலத்தில் மொழி பெயர்த்தார்கள். பிரகஸ்பதி நான் அதையும் படித்துப் பார்த்தேன்.

தான் ஒரு பதுக்கல் பேர்வழி இல்லை என்றாலும் நான்கைந்து விஷயங்கள் தன்னை அறியாமல் குவிந்து போனது என்கிறார். எல்.பி ரெக்கார்டுகள், புத்தகங்கள், பென்சில்கள், டிஷர்ட்டுகள் இன்ன பிற. டிஷர்ட் என்பது ஒரு மலிவான எளிமையான உடை. எதோ கலை பொக்கிஷமெல்லாம் அல்ல. அதனால் போகிற இடமெல்லாம் கொஞ்சம் மாறுபட்டுத் தெரிகிற ட்ஷர்டுகளை வாங்க ஆரம்பித்தார். அவர் அப்படி வாங்குவது தெரிந்து உலகெங்கும் இருக்கும் அவரது ரசிகர்கள் பலரும் அவருக்கு டிஷர்டுகளை அனுப்ப ஆரம்பித்தார்கள். முதலில் முராகமி வீட்டின் அலமாரிகள் நிறைந்தன, பின்பு அட்டைப்பெட்டிகள் என கார் கராஜ் வரை ட்ஷர்டுகளால் நிரம்பி வழிய வேறு வழியில்லாமல் ரொம்பவும் வித்தியாசமான ட்ஷர்டுகளை படமெடுத்து புத்தகம் போட்டுவிட்டார். பெயர் – The T-Shirts I Love.

ஜப்பானிய உணவான சூஷீயில் ஆரம்பித்து, கெட்ச்சப், பர்கர், விஸ்கி, பியர், பறவைகள், விலங்குகள், இசை, கார்கள், மராத்தான், புத்தகங்கள், யூனிவர்சிடிகள், சூப்பர்ஹீரோக்கள் என்று எல்லா துறைகளிலும் சேர்த்து வைத்திருக்கும் டிஷர்டுகள் பற்றி அவற்றின் படங்களோடு கதை சொல்கிறார்.

”இவ்வளவு டிஷர்ட்கள் வைத்திருக்கிறீர்களே நீங்கள் பொக்கிஷமாய் நினைக்கும் டிஷர்ட் எது?” என்று ஒரு நிருபர் கேட்க, முராகமி சொன்னது சுவாரஸ்யமானது.

ஹவாய்த் தீவில் ஒரு மலிவு விலை டிஷர்ட் கடையில் “Tony” Takitani House (D) என்ற வாசகம் போட்டிருந்த டிஷர்ட் ஒன்றை வாங்கினார். விலை வெறும் ஒரு டாலர். வீட்டிற்கு வந்தவுடன் இந்த டோனி என்பவர் ஒரு உண்மை மனிதனாய் இருந்தால் எப்படியிருப்பான் என்று யோசிக்கப் போய், டோனி டாகிடானி என்று பெயரிட்டு ஒரு சிறுகதை எழுதினார். அந்த கதை பிரபலமாகப் போய் பிறகு அதே பெயரில் திரைப்படமாகவும் வெளியாகி பெரும் புகழை வாங்கித் தந்தது. “என் வாழ்க்கையில் எத்தனையோ முதலீடுகள் செய்திருக்கிறேன், ஆனால் அந்த ஒரு டாலர் டிஷர்ட் தான் பெஸ்ட்”.

இந்த சம்பவத்திற்கு சுவையான ஒரு சிறுகதை முடிவு இருக்கிறது. அந்தப் படம் வெளிவந்து பிரபலமானவுடன், முராகமிக்கு டோனியிடம் இருந்து ஒரு மின்னஞ்சல் வந்தது. “நான் தான் அந்த உண்மையான டோனி டாகிடானி. அந்த டிஷர்ட் நான் டெமாகிரடிக் கட்சிக்காக ஹவுஸ் தேர்தலில் நின்ற போது தயாரித்தது. தேர்தலில் நான் தோற்றுப் போனேன். அந்த டிஷர்ட் உங்களுக்காகவாவது உதவியிருப்பது சந்தோஷம் தான். நான் ஒரு வக்கீல், ஒரு முறையாவது என்னுடன் கோல்ஃப் விளையாட வாருங்கள்”.

முராகமிக்கு நீங்கள் இன்னமும் டிஷர்டுகள் அனுப்பலாம். அப்படியே அடியேனுக்கும் ஒன்று அனுப்பினால் இப்பகுதியில் உபயதாரர் பெயர் விவரம் குறிப்பிடுகிறேன். அனுப்பும் போது இந்திய யானை, அகல் விளக்கு, பாரதி மீசை என்றெல்லாம் இல்லாமல் தற்காலத் தமிழ் வார்த்தைகளாக அனுப்பக் கோருகிறேன். வாழ்க தமிழ்!

அமெரிக்கா · சியாட்டல் · பதிவுகள்

பாண்டமிக் பப்பி

January 28, 2022January 28, 2022 subbuduLeave a comment

”நேற்று ஜீனோ ஜீனோ தான் என்றெல்லாம் சொன்னாயே, நீ ஏன் இன்னமும் ஒரு நாய்க்குட்டி எல்லாம் வாங்கல?” என்று நண்பர் ஒரு வாட்ஸ்அப்பில் கேட்டிருந்தார்.

போன இரண்டு வருடங்களில் வீட்டிலிருந்த போது செய்வதறியாது, பல நண்பர்கள் பாண்டமிக் பப்பிக்களை வாங்கியிருக்கிறார்கள். குறிப்பாக இதற்கு முன்பின் நாய்களை வளர்க்காத இரண்டு நண்பர்கள் வாங்கியிருப்பதை அருகிலிருந்து பார்த்திருக்கிறேன். இந்த தொற்று காலத்தில் சட்டென விலையேறிப் போன வஸ்துக்கள் மூன்று – டாய்லெட் பேப்பர், வீடு மற்றும் நாய்க்குட்டிகள்.

ஒரு ஆறு மாதத்திற்கு முன்பாவது இந்த பப்பிகளுக்கு முன்பதிவு செய்ய வேண்டும். இதற்கென தனியாக ப்ரிடர் க்ரூப்புகள் இயங்குகின்றன. ரிட்ரீவரோ டூடுலோ என்று என்னென்னவோ ப்ரீட்களில் கலர் கலராக சைஸ் வாரியாக விற்கப்படுகின்றன. $50 முதல் $5000 வரை அமெரிக்காவுக்கே உரித்தான பாணியில் க்ரெடிட் கார்டில் முன்பதிவு செய்து கொள்ளலாம். நீங்கள் கேட்டிருந்த குட்டி பிறந்தவுடன், அதன் புகைப்படம் உங்கள் மொபைலுக்கு அனுப்பப்படும். பிரதி ஞாயிறு நீங்கள் போய் உங்கள் நாய்க்குட்டியுடன் விளையாடிவிட்டு வரலாம். எட்டு வாரங்களுக்குப் பிறகு உங்கள் வீட்டிற்கு அழைத்துக் கொண்டு வரலாம். ஓரிரு வாரங்களுக்குள் திரும்பிக் கூட கொடுக்கும் வசதியெல்லாம் இருப்பதாகச் சொன்னார்கள்.

பிறந்த குழந்தையைப் போல உங்கள் வீட்டிற்கு வரும் முதலிரு மாதங்கள் கடினமாதே. ஹவுஸ்ப்ரேக் செய்ய இரவெல்லாம் கண்விழித்து ஒரு வழியாக நாய்க்குட்டியைப் பயிற்றுவித்த பின் அதிரடி தான்.

எனக்குத் தெரிந்த நண்பர்கள் எல்லோர் வீட்டிலும் ஆண்கள் ரொம்பவும் தயங்கியே இப்படி ஒரு பாண்டமிக் பப்பியை வாங்க ஒத்துக்கொண்டார்கள். அல்லது ஒத்துக்கொள்ள வைக்கப்பட்டார்கள். ஆறு மாதம் கழித்து அந்த செல்லப்பிராணியிடம் அதிகம் ஒட்டிக் கொண்டதென்னவோ அந்த ஆண்கள் தான். இதில் எதோ சிண்ட்ரோம் இருப்பதாக உளவியளாளர்கள் கதைவிடலாம் நம்பாதீர்கள். இப்படியெல்லாம் சொல்கிறாயே உன் பதிலென்ன என்று நீங்கள் நினைக்கலாம். என் வீட்டிலும் பிக்கல் பிடுங்கல் இல்லாமலில்லை.

சில வருடங்களுக்கு முன் மகனின் பிடுங்கல் தாங்க முடியாமல் ஒரு பேட்டா மீன் வாங்கினோம். Petco என்றொரு கடைக்குப் போய் மீன், தொட்டி, அதில் வைக்க இரண்டு மூன்று அலங்கார பொருட்கள், அதற்கான உணவு என வாங்கி வரும்போதே, “லெட்ஸ் கால் திஸ் ஃபிஷ் மேக்ஸ், ஹி ஹிஸ் மை ப்ரதர்” என்று பெயர் வைத்தான். பேட்டா மீன் தனியாகவே வாழும். அது ஒரு முழு மீன் தொட்டியையும் எடுத்துக் கொண்டது. சரியாக மூன்று வாரங்களுக்குப் பின் அதற்கான உணவு கொடுப்பதும், தொட்டித் தண்ணீரை மாற்றுவதும் என் தலையில் விழுந்தது. தினமும், “ ஹாய் மேக்ஸ்” என்று சொல்லிவிட்டு எல்லோரும் ஜகா வாங்கிக்கொள்ள, அடுத்த மூன்று வருடமும் அதைப் பராமரித்தது உங்கள் நான்.

கடைசியாய் சில வாரங்கள் சரியாக உணவருந்தாமல் தண்ணீர் தொட்டியின் அடியிலேயே படுத்துக் கிடந்து, ஒரு நாள் மாலை உயிர் துறந்தது மேக்ஸ். சோகமாகியது வீடு. மகன் அழ ஆரம்பிக்க, மூன்று வருடமாக மேக்ஸை பார்த்துக் கொண்ட எனக்குப் பரம சோகம். இணையத்தில் தேடி, பலரும் சொன்ன மாதிரி மேக்ஸை கொண்டு போய் டாய்லெட்டில் போட்டு, அதைச் சுற்றி நின்று ஒரு முறை உச்சுக் கொட்டி, ப்ளஷ் செய்தோம். மகன் இன்றிரவு பாடம் படிக்க மூடில்லை என்று சொல்லிவிட்டு காமிக்ஸ் படிக்கப் போய்விட்டான்.

அடுத்த நாள் காலை, “நீ மேக்ஸ ப்ளஷ் பண்ணியிருக்க கூடாதுப்பா. ப்ளஷ் பண்றதுக்கு முன்னாடி மேக்ஸ் லைட்டா அசைஞ்ச மாதிரி இருந்தது” என்று ஜெர்க் விட்டான் மகன். பாவம் அவன் சோகம் அவனுக்கு என்று நினைத்துக் கொண்டேன். “நீ கொஞ்சம் ஒழுங்கா மேக்ஸோட தண்ணிய மாத்தி சரியா சாப்பாடு போட்டிருந்தா இன்னமும் ஆறு மாசம் இருந்திருக்கும்” என்றாள் மனைவி. கடைசி வரை பார்த்துக் கொண்டவனுக்கு இது தேவைதான் என்று நினைத்துக் கொண்டேன். இன்னமும் மேக்ஸ் ஞாபகம் வரும் போதெல்லாம், “ யூ ஷுடுண்ட் ஹாவ் ப்ளஷ்ட் இம், ஹி மஸ்ட் பி இன் ஹெவன் நவ்” என்று சொல்வான் மகன்.

இம்மாதிரி இன்னுமொரு பிரிவைத் தாங்க முடியாது என்றே தோன்றுகிறது. அதுவும் தொட்டுக் கூட பார்க்காத மீனுக்கே இப்படி என்றால், கொஞ்சி, முத்தமிட்டு, மடியில் அமர்த்தி, ஆரத்தழுவிய செல்ல நாய்க்குட்டிகளைப் பற்றி நினைத்துக் பார்க்க முடியவில்லை. இப்படியெல்லாம் சொல்லி பார்த்தாயிற்று, ஆனாலும் ஒரு நாய்க்குட்டியையாவது வாங்கியே தீருவது என்று வீட்டில் நடத்தப்படும் எதிர்ப்புக் கூட்டணியை எதிர்ப்பதற்குப் பைரவரை வேண்டுகிறேன்.

இப்படியெல்லாம் நான் சொல்லிவிட்டு, திடீரென ஒரு நாள், நாய் குட்டியை கட்டிக் கொண்டு இன்ஸ்டாகிரமில் ஒரு செல்பி போடலாம், சொல்வதற்கில்லை. பெயர் என்னவோ கண்டிப்பாய் ஜீனோவாகத்தான் இருக்கும்.

இலக்கியம் · எழுத்தாளர்கள் · சுஜாதா · தமிழ்நாடு · பதிவுகள் · புத்தகம்

என் இனிய ஜீனோ!

January 27, 2022January 29, 2022 subbudu1 Comment

“ஜீனோ கை கொடுக்காமல், ‘ஹலோ, நிலா! இந்த வீட்டில் கொசு இருக்குமா?’ என்றது.
நிலா ஆச்சரியத்துடன் அதைப் பார்த்து, ‘நம்மவர்களைப் போலவே பேசுகிறதே!’
‘ஐயோ, அதுக்குத் தெரிந்தது நமக்குத் தெரியாது. ஜீனோ என்று பெயர் வைத்ததே அதற்காகத்தான். ஜீனோ! உன் பேர் எதுக்காக ஜீனோ?
’ ‘கிரேக்க தத்துவஞானி ஜீனோவின் ஞாபகார்த்தமாக!’
‘பார்த்தீர்களா!’
‘ஜீனோ, இதெல்லாம் எங்க கத்துக்கிட்ட?’ என்றாள் நிலா.
‘எல்லாம் கேள்வி ஞானம்தான். டயம் இருந்தா புக்ஸ் படிப்பேன்! என் ஸ்கானரைக் கொஞ்சம் பழுது பார்த்தா, இன்னமும் படிச்சு இன்னமும் உங்களுக்கு உபயோகமாக இருக்க முடியும்! அப்புறம் வால்ல ஒரு பேரிங்கு போயிருக்கு. ஆட்டறது கஷ்டமா இருக்கு. இஃப் யூ டோன்ட் மைண்ட், எனக்கு மத்தியானம் கொஞ்சம் தூங்கணும்!’”
— என் இனிய இயந்திரா / சுஜாதா

சுஜாதா எண்பதுகளில் எழுதிய என் இனிய இயந்திரா என்ற விஞ்ஞானக் கதை (சயின்ஸ்-பிக்‌ஷன்) ஆரம்பிப்பது 31-12-2021. கதை நடப்பது 2022ல் டிஸ்டோப்பிய நாடாக மாறிய தமிழ்நாட்டில். ஆக இன்று நடந்து கொண்டிருக்கும் கதை. 2021ன் கடைசி நாளில் தான் நிலாவிற்கும் சிபிக்கும் குழந்தை பெற்றுக் கொள்ள அனுமதியை அரசாங்கம் கொடுக்க, நிலா சிபிக்கு ஒரு வீடியோ கால் செய்கிறாள். அப்போது அவள் புரட்சியாளன் ரவியையும் அவனது ரோபோ நாய்க்குட்டியான ஜீனோவையும் சந்திக்கிறாள். சிபி சிறையில் அடைக்கப்பட, நிலாவும் ஜீனோவும் சேர்ந்து செய்யும் சாகசங்கள் தான் கதை.

ஜீனோ மனித உணர்வுகள் கொண்ட ஒரு அடாவடி ரோபோ. சரியாக சொல்ல வேண்டுமானால் கணேஷ்-வசந்த் ஜோடியில் வஸந்தைப் போல புத்திசாலியான வாயாடி பாட். கதை வெளிவந்த போது ஜீனோ பிரபலமாக சில வருடங்கள் கழித்து ஒரு சீக்குவல் எழுதினார் சுஜாதா – மீண்டும் ஜீனோ.

தொடர்கதையாக நான் முதலில் படித்தது மீண்டும் ஜீனோவைத் தான். அப்போது கற்பனையில் தான் ஜீனோவை வரைந்து கொள்ள முடிந்தது. பின்பு எ.இ.இ தொலைக்காட்சித் தொடராக வந்த போது ஜீனோவை ஒரு வழியாகப் பார்க்க முடிந்தது. கடைசியாக அக்கடான்னு நாங்க உட போட்டா பாட்டில் கமல் ஒரு வர்சுவல் லீஷில் ஜீனோவை பிடித்துக் கொண்டிருந்தார்.

ஜீனோ தான் எனக்கு முதலில் அறிமுகமான ரோபாட். பிறகு ஐஸாக் ஆஸிமோவ் எழுதிய பல புத்தகங்களிலும்(The Naked Sun, Robot Dreams…) மூலமும், ஹாலிவுட் படங்கள் மூலமும் பலப்பல ரோபாட்களை பார்த்தாகிவிட்டது. ஆனாலும் ஜீனோ ஜீனோ தான்(சுஜாதா இருந்திருந்தால் மூன்றாம் பாகத்திற்கான தலைப்பு ரெடி). நான் வாங்கிய அத்தனை எலக்ட்ரானிக்ஸ் எந்திரங்களுக்கும், சீடி ப்ளேயர் முதல் ஃபோன், ஐபேட் என்று கடைசியாய் வாங்கிய கார் வரை எல்லாவற்றிற்கும் செல்லப் பெயர் ஜீனோ (ஜீனோ_போன், ஜீனோ_டொயோடா… ) . வீட்டிலிருந்த wifi கூட பல வருடங்களாக ஜீனோ என்றே இருந்தது. வீடு மாறும் போது எப்படியோ மாறிவிட்டது.

போன வருடம் ராபர்ட் கார்கில் எழுதிய அசிமோவ் வாசனை வீசிய, மிகப் பிரமாதமான டே ஸீரோ நாவலை படித்தபோது(க்யூட் புலிகுட்டி ரோபோட்) கூட ஜீனோவை நினைத்துக் கொண்டேன், சுஜாதாவையும் கூட.