காலையில் ஸ்பார்கி குரைத்தது. ஸ்பார்கி[sparky], என் பக்கத்து அப்பார்ட்மெண்டின் செல்ல ஜெர்மன் ஷெப்பெர்டு. நான் இந்த அப்பார்ட்மெண்டுக்கு ஜாகை வந்த போது, முதல் இரண்டு நாள் இரவில் குரைத்து முறைத்தது. அந்த வீட்டில் இருந்த பொக்க வாய் ஸ்பானிஷ் பாட்டி, துணி துவைக்கும் போது, ஹாய் சொன்னவுடன் தான் ஸ்பார்கி கனிவு பார்வை பார்த்தது. ஸ்பார்கி என்னை போல் ஒரு அம்மாஞ்சியை பார்த்தால் தான் குரைக்கும். எதிர் வீட்டு ஆஜானுபாகு Nickகை பார்த்தால், love seatயில் முகம் புதைக்கும். ஸ்பார்கிக்கு நான் இப்படி ஒரு பில்ட்-அப் கொடுப்பது தெரிந்தால், கட்டிக் கொள்ளும்.
ஸ்பார்கி பற்றி, இங்கு சொல்ல வந்த காரணம் – கூகிள் ரீடர் 2.0. நிஜமாக. நேற்று வெளியிடப்பட்ட கூகிள் ரீட்ரின் *improved* version பற்றி இண்டர்நெட்டில் உள்ள அனைத்து வெப்சைட்களிலும் எழுதிய விஷயம் தெரிந்து, கிறுக்கா கிறுக்கா கிறுக்கலில் சீக்கிரம் கிறுக்கு கிறுக்கா, என்று மெட்டிசைத்து குரைத்தது ஸ்பார்கி.
எனிவே, இத்தனை நாட்களாக RSS வலையோடைகளை படிக்க bloglines யூஸ் பண்ணிக் கொண்டிருந்தவர்கள், அதைப் போலவே வடிவமைக்கப்படுள்ள ரீடரை யூஸ் பண்ண வேண்டிய காரணங்கள் பல. அதில் சில –
– கூகிளின் usability factor. பல shortcutகளுடன் அதன் யூஸர் இண்டர்பேஸ் ஒரு Black Forest ஐஸ்கிரீம்.
– ஜிமெயிலுபவர்கள் அதே ID வைத்துக் கொண்டு ரீடரை படிக்கலாம்.
– Ajaxஐ வைத்துக் கொண்டு, ஜிமெயிலில் செய்த அதே மாயாஜாலத்தை மீண்டும் செய்திருக்கிறார்கள். இது bloglinesயில் இது நாள் வரை இல்லாத டெக்னாலஜி.
– Your Inbox to the Web என்னும் அருமையான கூகிளின் பிராண்டிங்.
ரீடரை யூஸ் பண்ணிப் பாருங்கள். அது சரி, மன்மத ராசா பாட்டு கேட்டு ஸ்பார்கி என் வீட்டின் கதவை பிராண்டின மேட்டர் தெரியுமா. பெரிய கதை.