வெள்ளிக்கிழமை அன்று, ஆபீசில் இருந்த அனேகர் கிளம்பிய பின்னர், கடலை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். கொஞ்சமாய் இருட்ட ஆரம்பித்தது. சடசடவென ஒரு 10-15 நிமிடத்தில், கொஞ்சம் நன்றாக இருட்டி, மேகத்தின்னூடே சூரிய கதிர்கள் வர ஆரம்பித்தன.

புதுசாய் வாங்கிய காமிராவை பக்கத்தில் வைத்துக் கொண்டிருந்த எனக்கு கொண்டாட்டம். ஒரு இருபது போட்டோக்கள் எடுத்து தள்ளினேன். ஒரு ஆறு தான் தேறியது. அதை வைத்து தேவன் வருகை என கதை சொல்ல முடியும். ஃப்ளிக்கரில். அந்த ப்ளு டிஞ்ச் இருட்டை சற்றே அதிகமாக்குகிறது.

சியாட்டலுக்கு அந்தப் பக்கம் இருக்கும் ஆல்கய் பீச்சுக்கு இன்று சென்றபோது வெயில் அடித்துக் கொண்டிருந்தது. எப்போதும் எதையாவது குடித்து கொறித்துக் கொண்டு யுவ யுவதிகளும், ஓடிக்கொண்டும் ஸ்கேட்டிங் செய்து கொண்டும் இருக்கும் மற்ற வகை இளைஞர்களும், ஸ்பீக்கரில் சத்தமாய் வழியும் ஹிப்ஹாப்களும், அங்கிங்கென பறந்து கொண்டிருக்கும் மாடிஃபைட் மாஸ்டாக்களும் சேர்ந்து நம்மூர் பெசண்ட் நகரை ஞாபகமூட்டின.

ஒரு மூன்று மணி நேரம், அந்த ஜோதியில் அடியேனும் ஐக்கியமானேன். மின்னலே / வாலி / காதல் தேசம் என்று கேட்டுக் கொண்டே நடந்தேன். அவ்வப்போது நிக்கானினேன். லேசிலென்ஸில் அல்லது ஃப்ளிக்கரில்.